N A S I L
Sıradan bir pazartesi ...
Körfezde limana girmeyi bekleyen gemiler var.
Az önce msn'de bir arkadaş sabah sabah yine bana Ela'yı hatırlattı. Halbuki ben hayatın uğultusunda, Menderes'i saran orman yangınında, ocakta közlediğim patlıcanda başka şeylere karışıp o inanmadığım gerçekten uzak durmaya çalışıyordum.
Cumartesi günü nikah töreni videosunu izlerken o mavi elbisesiyle onu gördüğümde,inanmadığım şey bir daha karşıma çıktı. Hıçkırıklara boğuldum "Ben nasıl inanayım ki ?" diye bağırmaya başladım.
Onu en son Adnan Menderes Havalimanı'nda İstanbul uçağına uğurlarken bırakmıştım ben. Son sahne işte bu. O oradan başka bir yere gitmiş olamaz ki ... Ben nasıl inanayım ?
Ben hala telefonumun ekranında onun aramasını bekliyorken neden birileri inanmamı bekliyor ?
Körfezde limana girmeyi bekleyen gemiler var.
Az önce msn'de bir arkadaş sabah sabah yine bana Ela'yı hatırlattı. Halbuki ben hayatın uğultusunda, Menderes'i saran orman yangınında, ocakta közlediğim patlıcanda başka şeylere karışıp o inanmadığım gerçekten uzak durmaya çalışıyordum.
Cumartesi günü nikah töreni videosunu izlerken o mavi elbisesiyle onu gördüğümde,inanmadığım şey bir daha karşıma çıktı. Hıçkırıklara boğuldum "Ben nasıl inanayım ki ?" diye bağırmaya başladım.
Onu en son Adnan Menderes Havalimanı'nda İstanbul uçağına uğurlarken bırakmıştım ben. Son sahne işte bu. O oradan başka bir yere gitmiş olamaz ki ... Ben nasıl inanayım ?
Ben hala telefonumun ekranında onun aramasını bekliyorken neden birileri inanmamı bekliyor ?
Günlerden perşembe ,aylardan temmuz ve ela beyaz köpüklere saklanmış.İnanamıyorum.gözyaşlarınaboğuldum.Hıçkırıklarıma engel olamıyorum.Bloğunuzu elacığımn bloğundagörünce takip etmeye başlamıştım.Böyle bir haberi buradan alcağım hiç aklıma gelmezdi.defalarca defalarca okudum hayır hayır o değildir dedim ama nafile..ankara hukukun gri, kasvetli anfilerini güzel gülşüyle bakışıyla aydınlatan,en dost,en içten, en samimi ela gitmiş olamazdı. Elacığımı hatırlatan şarkıları nasıl dinlerim,satırlarını nasıl okurum bilemiyorum.Çok sık görüşemiyorduk belki ama a o hep yüreğimdeydi. Elacımı çok sevdim .Acınızın ne kadar büyük olduğunu tahmin edebiliyorum.onu birkez danha hatırlattım size ama bir şekilde ulaşmak istedim size,ne yapa ağımı bilemedim.
YanıtlaSilCanan Sarı Akbulut
Canan Hanım,
YanıtlaSilE-postanız olmadığı için burayı tekrar ziyaret eder ve size yazdıklarımı okursunuz ümidiyle yazmak istedim size.
Ela başlı başına bir hayat tarzının ifadesiydi. Onunla tanışan, bir şeyler paylaşan ya da sadece yazdıklarını okuyan,çektiği fotoğrafları inceleyen biri bambaşka bir dünyayla karşılaştığını anlıyordu zaten.
Günlerdir tek bir şey geçiyor içimden:İyi ki onu yaşama şansını tanımış bana Allah.
"Acınızı bir kere daha hatırlattım" demişsiniz. Aslında bu doğru değil. Çünkü,günlerin uğultusunda hayata karışırken birdenbire zaten bir yerden Ela'lı bir şeyler akıveriyor içime. Onlarca cümle, paralel yaşanmış hayatlar ve gökyüzüne salınmış gülüşler kaybolamaz ki ...
Farkında değil misiniz, o yine bizimle.
Ruhu sonsuzdayken bile bana yeni dostlar kazandırıyor.
Hoşgeldiniz diyor, yazdıklarımı takip ettiğiniz için de tekrar teşekkür ediyorum.