YARIM

Neredeyse iki hafta oluyor aslında, sana geleli.
Ama ben iki haftadır bir şekilde içimden geçenleri yazamıyorum.
Sen rüyama girip bana neden hala yanına gelmediğimi sorduğundan beri içimi acıtıyordu aslında.
Her şeyi paralel yaşayan, bir suskunluktan koca bir hayatı çözen, bir bakıştan anlatılamayanı anlayan iki ruh nasıl böyle ayrılmak zorunda kalabildi ?
Biz bunu hiç aklımıza bile getirmedik ki ... Kaldı ki aklıma gelse bile, ciddiye alır mıydım ki ?
Biliyorum, benim orada olduğumu biliyordun.Ruhumu hissettin. Ben her "Canımın Ta İçisin Sen" diye haykırdığımda biliyorsun senin gibi söylemeye çalışıyorum.
Orası buz gibi ama. Seni orada yalnız başına, bir bekleme halinde bırakmak ... Çok koydu bana.
Düşündükçe içim yanıyor. Sana bir sürü şey anlatmaya çalıştım. Ama kısacık bir zaman aralığında aklıma gelenleri sıraladım aslında.
İlk söylediğime ise hala inanamıyorum. Senin hiç de şaşırmadığın bir şeyi sana nasıl da haber gibi anlattım ben.
Bizim Bahçelimizde, bizim Circop Bazaarlarımızda ve senin çok sevdiğin Ankara işportalarında seni arayıp durmak ...
Ben bununla nasıl başa çıkacağım ? İnancım çok azalıyor,beceremeyeceğim gibi geliyor.
Özlüyorum işte ...

Yorumlar

GEZGİNİN HARİTASI