KARA DELİK
Bazen çok çaresiz hissedersin kendini. Bütün dünya üstüne çökmüş gibi gelir. Belki de çökmüştür zaten. Ve sen o göçüğün altında nefes almaya çalışırken, "öldüm" dersin. Ölmek her zaman cismen ortadan yok olmak değildir. Ruhunu başka diyarlara göçürmek de ölmek değil midir? "İyi misin ?" diye sorarlar, yalandan "İyiyim" dersin. Yalan iyi gelir insana. Kötüyüm dediğinde sorular soruları kovalar çünkü. Böyle bir ruh halindeyken soru cevaplamayı kim ister? Sormasınlar,duymayayım ve hatta hiç konuşmayayım dersin. Çünkü,ancak böyle kaçarsın içindeki uğultudan. Tabii, ona ne kadar kaçmak denirse... Yaptığın sadece kendini kandırmaktır belki de,bazen kandırılmak da iyi gelir insana. Unutamadığın yerde, unutmuş gibi yaparsın bu sayede. Ama işte her zaman işe yaramaz o "mış gibi yapmak"lar. Ufacık bir ses, bir koku, bir hareket hatırlatıverir. Özlediğini anlarsın aniden. Zaten hiç gitmemiş gibi kabul ettiğinden, bir anda koyuverir acı acı. Ha...
